Majk Produkt Krajowy Brutto na Mieszkańca (PKB na mieszkańca) to wskaźnik ekonomiczny używany do pomiaru i porównywania bogactwa lub dochodów w danym kraju lub regionie. PKB na mieszkańca jest obliczane przez podzielenie całkowitego Produktu Krajowego Brutto (PKB) danej jednostki terytorialnej (np. kraju) przez liczbę mieszkańców tego obszaru.
Główne cechy PKB na mieszkańca:
- Pomiar dobrobytu: PKB na mieszkańca jest używane jako miara dobrobytu lub bogactwa materialnego w danym regionie. Wyższy PKB na mieszkańca zazwyczaj sugeruje, że przeciętni mieszkańcy kraju mają większy dostęp do dóbr i usług, co może wpływać na ich jakość życia.
- Porównywalność: Ten wskaźnik pozwala na porównywanie poziomu życia między różnymi krajami lub regionami. Jest przydatny do analizy, jak różni się standard życia w różnych częściach świata.
- Wskaźnik rozwoju: PKB na mieszkańca jest często używane jako jeden z czynników oceny rozwoju gospodarczego kraju. Kraje o wyższym PKB na mieszkańca zazwyczaj są uważane za bardziej rozwinięte gospodarczo.
Jednak warto zauważyć, że PKB na mieszkańca ma swoje ograniczenia jako miara dobrobytu. Nie uwzględnia on innych istotnych czynników, takich jak nierówności dochodowe, jakość edukacji, opieka zdrowotna, środowisko czy poziom zadowolenia z życia. Dlatego też eksperci ekonomiczni często używają różnych wskaźników i miar, aby uzyskać pełniejszy obraz sytuacji społeczno-gospodarczej danego kraju.
